|
تغایر علم خدا با مشیت و اراده او
|
| اصغر غلامی* |
| محقق و پژوهشگر |
|
|
چکیده: (625 مشاهده) |
| علم خدا از صفات ذات خداست و در قرآن و روایات اهل‌بیت : بر معرفت علم خداوند تأکید شده است.مشیت و اراده خداوند از صفات فعل خداوند، و غیر از علم و قدرت اوست. فلاسفه اراده خداوند را همان علم او به نظام احسن تعریف کرده و علم خدا را علت صدور مخلوقات از ذات باری تعالی می‌دانند.علامه نمازی شاهرودی در کتاب مستدرک سفینه البحار ذیل ماده علم، به بررسی علم خداوند به عنوان صفت ذاتی، ازلی و ابدی بودن، با استناد به آیات و روایات پرداخته، و معتقد است خلقت بر اساس علم الهی است و به مشیت و اراده اوست وتحقق و عدم تحقق معلومات،تأثیری در علم خداوند ندارند و علم خداوند از معلوم بی‌نیاز است و تغییر و تبدیل و یا تعیین یک نظام تام امکانی در مخلوقات موجب تغیر در علم خدا نمی‌شود.مشیت، فعل خدا و حادث است و مخلوقات به مشیت او محقق می‌شوند. مشیت و اراده به لحاظ معنا تقریبا مترادف و به معنی طلب کردن و خواستن است. فلاسفه معتقد به ذاتی بودن اراده خداوند هستند. |
|
| واژه‌های کلیدی: احادیث، علم خدا، علی، صفت فعل، اراده خدا، فلاسفه، آراء و نظریه ها، نظام تام امکانی، مشیت خدا، مناظره سلیمان مروزی، نمازی شاهرودی، نمازی شاهرودی، علی، آراء و نظریه‌ها |
|
|
متن کامل [PDF 1017 kb]
(137 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1400/4/24 | پذیرش: 1391/1/1 | انتشار: 1391/1/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.png)
.png)
