بررسی دیدگاه قائلین به انکار عصمت علوی در نهج البلاغه با مبنای توحیدی (در بینامتنیتی قرآن و نهج البلاغه)
|
سید ضیاء الدین علیانسب1، اعظم حسین پور اصل*2 |
1- دانشیار گروه قرآن و حدیث. دانشگاه حضرت معصومه سلام الله علیها قم، 2- استادیار دانشگاه فرهنگیان، گروه معارف، تبریز (مسئول نویسنده) |
|
چکیده: (334 مشاهده) |
بارزترین اختلاف شیعه و اهل سنت پس از اصل انتصاب الهی، عصمت امام است، در دوران معاصر برخی نویسندگان با تمسک به برخی عبارات نهجالبلاغه، عصمت امام را مخالف دیدگاه علوی تصویر کردهاند. بررسی دیدگاههای امیرمومنان؟ع؟ به عنوان یکی از مبانی فکری تشیع از اهمیت ویژهای برخوردار است و گفتهها و نوشتههای مذکور، بررسی محققانه و عالمانه میطلبد. نوشتار حاضر با جستجو در نهجالبلاغه، اعتبار دیدگاه مورد نظر را مورد تحلیل قرار داد. برای نیل به هدف، توحید عملی از نظر قرآن و هماهنگی با نهجالبلاغه، مورد ارزیابی قرار گرفت و جلوههای توحیدی حضرت علی؟ع؟ از زبان ایشان درباره خود تبیین گردید. به این مفهوم که علی؟ع؟، خود را مظهر تام توحید الهی در اثبات عصمت معرفی میکنند و در این تعریف، هماهنگی عینی و بینامتنی میان قرآن و نهجالبلاغه وجود دارد. |
|
واژههای کلیدی: توحید، توحید عملی، عصمت علی علیه السلام، شبههشناسی، نهجالبلاغه |
|
متن کامل [PDF 666 kb]
(247 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/6/19 | پذیرش: 1403/8/23 | انتشار: 1403/7/1
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|