نقد و بررسی نظریه سیو طی در باب تناسب سوره ها
|
غلامحسین تاجری نسب*1، زهره اخوان مقدم2 |
1- دکترای علوم قرآن و حدیث مدرس دانشکده اصول دین تهران 2- دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث،دانشگاه امام صادق، |
|
چکیده: (122 مشاهده) |
تناسب و ارتباط میان سورهها قرآن،از جمله مباحثی است که دانشمندان علوم قرآنی مطرح و پیرامون آن بحث و بررسی کردهاند.سیوطی در کتاب تناسق الدرر،وجوه مختلف تناسب میان انتهای یک سوره با ابتدای سوره بعد را بیان کرده است. در بحث تناسب بین سورهها،توجه بهمعنای دقیق واژههای«آیه»، «سوره»و«تناسب»ضروری است.براساس نظریهء دانشمندان علوم قرآنی اهل سنت،تناسب بین سورهها محقق و امری عقلانی است و از موارد اعجاز قرآن شمرده میشود.در این مقاله،با اشاره به ضوابط و شرایط عقلپسند مناسبت بین سورهها و بیان ابزار کشف این تناسب، به نقد و بررسی چهار وجه از وجوه تناسب سورهها-که سیوطی در کتاب خود،آنها را بهعنوان وجوه اصلی و قاعدهء کلی برای تناسب بین بسیاری از سورههای قرآن آورده-پرداخته شده است. |
|
واژههای کلیدی: آیه، اعجاز قرآن، سوره، سیوطی، جلال الدین، تناسق الدرر، تناسب سوره ها، ترتیب سوره ها |
|
متن کامل [PDF 417 kb]
(133 دریافت)
|
نوع مطالعه: گزارش مورد |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/10/4 | پذیرش: 1386/4/10 | انتشار: 1386/4/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|