|
نمونه‌هایی از تأویل آیات قرآن در مثنوی مولانا
|
| اسماعیل تاج‌بخش*1، زهرا الله دادی2 |
1- دانشگاه علامه طباطبائی، e.taj37@yahoo.com
2- دانشگاه علامه طباطبائی، allahdadidastjerdi@atu.ac.ir |
|
|
چکیده: (1250 مشاهده) |
| در این مقاله چهارده نمونه از آیات قرآن را که مولانا جلال الدین بلخی در مثنوی به تأویل عرفانی آنها پرداخته است - بعد از ذکر مقدمه کوتاهی درباره «تأویل»-، آورده و بررسی و تحلیل کرده‌ایم. نمونه آنها «ارض الله واسعهٌ» است که مولانا به عوالم روحی و دنیایی فراحسّی تأویل کرده است که اولیای حق آن جایند. یا «قرضاً حسناً» است که به نظر او «از تن کاستن و به افزودن به جان» است. یا «اقتلو انفسکم» درباره بنیاسرائیل است که به کشتن نفس تأویل شده است و ...؛ در نتیجه‌گیری «تأویل» در مثنوی به کوتاهی گزارش شده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: مثنوی مولانا، تأویل، تفسیر ظاهری، قرآن کریم، تفسیر باطنی. |
|
|
متن کامل [PDF 518 kb]
(391 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1399/11/18 | پذیرش: 1398/10/10 | انتشار: 1398/10/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.png)
.png)
