|
توضیح دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه، با نگاهی به کمال علمی قرآن
|
| احمدرضا غایی* |
| استادیار دانشکده الهیات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی |
|
|
چکیده: (575 مشاهده) |
| علم و دانایی - با وجود اختلاف دانشمندان بشری در تعریف آن - از روشن ترین مفاهیم نزد بشر است، که حقیقت نوری آن، درجات و مراتب دارد. «قرآن» به عنوان برترین کلام خدا، بر اساس محتوای علم خود، از علم بی پایان الهی نشات گرفته و آخرین پیامبر خدا، حضرت محمد (ص) بر مبنای همین علم، آوای هماورد جویی (تحدی) سر می دهد، گرچه ظاهر الفاظ آن نیز زیبا و جذاب است. قرآن، برای تداوم هدایت خود، عالمان به علم کتاب (امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و امامان معصوم (ع)) را به مردم می شناساند. نگارنده، این مطالب را حول محور دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه (دعای امام سجاد (ع) در هنگام ختم قرآن) به تفصیل بیان می کند. |
|
| واژه‌های کلیدی: قرآن، تحدی قرآن، علم، صحیفه سجادیه (کتاب) - دعای 42، امامت، علی بن ابی طالب (ع)، هدایت قرآن، تداوم جاودانگی قرآن |
|
|
متن کامل [PDF 380 kb]
(341 دریافت)
|
نوع مطالعه: گزارش مورد |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1402/9/28 | پذیرش: 1384/6/10 | انتشار: 1384/6/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.png)
.png)
