ضرورت تمسّک به مجموعه قرآن کریم و عترت:
|
محمدحسین صلاح* |
محقق و پژوهشگر |
|
چکیده: (328 مشاهده) |
رجوع به قرآن کریم و لزوم تمسّک به آن همواره مورد توجه عموم مسلمانان بوده است. لزوم تمسک به اهل البیت: نیز برای راهیابی به علوم قرآن، به ویژه در فقه و استخراج تخصّصی احکام و مبانی و اصول اعتقادات، مورد توجه برخی از مسلمانان آگاه میباشد. لیکن التزام به این مهم از دیرباز فراز و نشیبهای بسیار زیاد داشته است. حکام بنیالعبّاس با منزوی نمودن حجج الهی: و دور ساختن مردم از آنها این وظیفه را از یاد بردهاند که آثار مخرّب آن تا مدتی طولانی ادامه داشته است؛ از جمله تحریف واقعیت و معنای مراجعه به این دو یادگار گرانبهای پیامبر در دریافت حقایق مبنائی مبدأ و معاد و دگرگونیهایی در مباحث دیگر مانند مبحث الفاظ و حقیقت اختیار و موضوع عالم تشریع. در این مقاله به تعدادی از این مغایرتهای پیامدهای علوم بشری با حقایق کتاب و سنت در جای خود اشاره می شود. کشف این مغایرتها عملاً تنها از طریق رجوع خالص و مبرّا از تأویلات علوم بشری به مجموعۀ قرآن و حجج الهی: تحت عنوان «حجیت جمعیه قرآن کریم و عترت» فراهم گشته است. این نوشتار به بازخوانی و یادآوری نکاتی چند در این موضوع از دیدگاه محدثان و فقهاء عظام رضوان الله علیهم میپردازد که مورد اتفاق تمام عقلاء اندیشمند در مباحث قرآنی میباشد. |
|
واژههای کلیدی: کلام الله، قرآن، فرقان، وضع و استعمال، استفاده، مابه ینظَر، مافیه ینظَر، عربی مبین، ذووجوه، تذکّر، تحدّی، خاتمیت، قرائن منفصله نقلیه، قرائن متّصله عقلیه، حجیت جمعی، تمسّک. |
|
متن کامل [PDF 1219 kb]
(182 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/2/8 | پذیرش: 1400/10/1 | انتشار: 1400/10/1
|
|
|
|