:: دوره 8، شماره 29 - ( 4-1389 ) ::
جلد 8 شماره 29 صفحات 163-154 برگشت به فهرست نسخه ها
نگاهی به کتاب «خورشید تابان در علم قرآن»
اسماعیل تاج بخش*
دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی تهران
چکیده:   (291 مشاهده)
  در ادبیات و اصول فقه، نشان داده شده است که الفاظ برای رساندن معانی، به دو شکل استعمال می شوند: حقیقی و مجازی. عموم دانشمندان مسلمان این تقسیم بندی را قبول کرده اند و استعمال مجاز در قرآن کریم را نیز پذیرفته اند. در برابر، گروهی از عالمان مسلمان با استعمال مجاز در قرآن، مخالفت کرده اند و گروه سوم، تقسیم بندی الفاظ را به حقیقت و مجاز، از اساس، باطل دانسته اند. ابن تیمیه در شمار گروه سوم است. در این نوشتار، پس از یادکرد تعریف حقیقت و مجاز و بررسی قول مشهور در این باره، ادله موافقان این تقسیم بندی و آمدن مجاز در قرآن، نقل و تحلیل شده و سپس، اشکالات عمومی مخالفان و پاسخ آنها آورده شده و پس از آن، اهم اشکالات ابن تیمیه به تفصیل، تبیین و نقد شده است
واژه‌های کلیدی: حقیقت، مجاز، ابن تیمیه، مجاز قرآن، مجاز موافقان و مخالفان
متن کامل [PDF 367 kb]   (78 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1400/7/6 | پذیرش: 1389/4/10 | انتشار: 1389/4/10


XML     Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 8، شماره 29 - ( 4-1389 ) برگشت به فهرست نسخه ها