|
حکم عقل به ضرورت تعویل کلام خدا بر بیان حجت‌های خدا
|
| اصغر غلامی* |
|
|
|
چکیده: (498 مشاهده) |
| نگارنده دیدگاه میرزا مهدی اصفهانی در مورد رابطۀ قرآن با مبیّن را بر پایۀ تعویل قرآن بر منفصل توضیح میدهد. یعنی اینکه خداوند فهم مرادات کلام خود را به بیان حجتهایش وابسته کرده است. لذا هر کس فهم مراد خداوند را بخواهد، باید به حاملان علوم قرآن یعنی پیامبر و اهل بیت رجوع کند. میرزای اصفهانی ادلّۀ خود را در کتاب مصباح الهدی چنین بیان میکند: 1. قرآن به لسان الوهیت است. لذا از یک سوی شبیه کلام بشر نیست و از سوی دیگر منبع هر علمی است و پیوسته جریان دارد و پایان نمیپذیرد. لذا اصل هر امری در قرآن است. 2. قرآن خطاب به پیامبر نازل شده است. 3. قرآن برای تربیت همگان در همه زمانها نازل شده است. لذا باید بطون متعدد داشته باشد تا پاسخگوی نیاز همگان باشد. حکمت تعویل بر منفصل در قرآن، آن است که بطلان خلافت غاصبان را آشکار کند. |
|
| واژه‌های کلیدی: اصفهانی، میرزامهدی، قرآن – تعویل بر منفصل، مصباح الهدی(کتاب)، ویژگی‌های قرآن – دیدگاه میرزا مهدی اصفهانی، خلافت غاصبان – بطلان آن |
|
|
متن کامل [PDF 756 kb]
(131 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1399/11/27 | پذیرش: 1396/10/10 | انتشار: 1396/10/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.png)
.png)
