حدیث ثقلین و کاربرد آن در فهم قرآن؛ تحلیل دیدگاه چهار شخصیت قرآن پژوه حوزه نجف در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری؛ اردوبادی، بلاغی، خویی و معرفت
|
عبدالحسین طالعی1، مهرداد عباسی*2، سید محمدعلی ایازی3 |
1- دانشجوی دکتری رشتۀ علوم قرآن و حدیث، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران، 2- استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 3- استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران، |
|
چکیده: (1160 مشاهده) |
در این مقاله، دیدگاه های چهار شخصیت قرآن پژوه حوزه نجف در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری؛ ابوالقاسم اردوبادی، محمدجواد بلاغی، سید ابوالقاسم خویی و محمد هادی معرفت در زمینۀ حدیث ثقلین و کاربرد آن در فهم قرآن، نقل، نقد، بررسی و مقایسه شده است. بر اساس یافتههای این پژوهش، هر چهار شخصیت یادشده نقش حدیث ثقلین در فهم قرآن را کلیدی و اساسی میدانند و در این نکته اشتراک دارند، گرچه هر یک از آنها برخی از جوانب مطلب را باز میگویند. |
|
واژههای کلیدی: حدیث ثقلین، فهم قرآن، حوزۀ علمیه نجف– قرن 14 و 15 ق.، اردوبادی، ابوالقاسم، بلاغی، محمدجواد، خویی، سید ابوالقاسم، معرفت، محمد هادی |
|
متن کامل [PDF 997 kb]
(453 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1399/10/30 | پذیرش: 1399/7/10 | انتشار: 1399/7/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|