1- عضو هیأت علمی دانشگاه تهران، dezfooli@ut.ac.ir 2- دانشجوی دکتری دانشگاه ادیان و مذاهب؛ رشته فرق تشیع، dezfouli313@gmail.com
چکیده: (892 مشاهده)
چکیده: لامیات اصطلاحاً به تعدادی قصیده عربی گفته میشود که با حرف رَویّ لام، قافیه آنها به پایان میرسد. شعرای مشهور شیعی، لامیات فراوانی را خصوصاً در مدح امیرالمؤمنین7، به سه زبان عربی و فارسی و ترکی به جای نهادهاند. یکی از آنها قصیدهای است معروف به لامیه الترک یا لامیه السَّفَرسروده فقیهی عالی مقام ملقب به ملاباشی. مقاله حاضر ضمن ارائه ابیات این قصیده 42 بیتی به صورت اعرابگذاری شده، اولا ًبه ارائه ترجمهای رسا که تا پیش از این، صورت صواب نیافته بود پرداخته و ثانیاً با نگاه اعتقادی به فرازهای قصیده به تحقیق این باورها در میان مستندات روایی امامیه پرداخته تا نشان دهد شعرای شیعی در عرصه مدحگویی امامان، خصوصا امیرالمومنین7 - بطورغالب- وامدارآموزههای وحیانی بودهاند و ره به عقاید ناصواب نپیمودهاند.